مسئول واحد آفرینشهای هنری حوزه هنری انقلاب اسلامی خراسان رضوی با تاکید بر اینکه خردورزی از مؤلفههای مهم حماسه نیز است تصریح کرد: افرادی که در گذشته حماسه خلق کرده و یا کسانی که امروز به دنبال خلق حماسه هستند باید مؤلفه مهم خردورزی را داشته باشند.
عباسزاده افزود: شخصیتهایی که رفتار حماسی انجام میدهند باید ضمن خرد و آگاهی داشتن به همه ابعاد موضوع نیز واقف باشند چراکه این موجب میشود تا قهرمان آگاهانه مسیر خود را انتخاب کند.
وی با بیان اینکه در جای جای شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی خرد را میبینیم به اهمیت زبان در همه کشورها اشاره و تاکید کرد: حوزه تمدنی ایران پیشینه زیادی در زبان دارد و برای صحبت از زبان و خط ایرانی باید درباره چند هزار سال پیش صحبت کنیم.
عباسزاده درباره جایگاه زبان و ادبیات فارسی تصریح کرد: زبان فارسی از زندهترین و جدیترین زبانهاست که میتواند زبان بین المللی باشد.
وی با بیان اینکه پاسداری و نگهداری از زبان فارسی از اهمیت و جایگاه بالایی برخوردار است افزود: حکیم ابوالقاسم فردوسی سعی کرده است تا حد امکان به زبان فارسی داستانها را روایت کند و تنها کمتر از ۷۰۰ کلمه غیرفارسی در شاهنامه به کار برده است.
دبیر جایزه ملی داستان حماسی با بیان اینکه هر کشوری برای انتقال فرهنگ، آداب و رسوم خود نیازمند زبان است اظهار کرد: اگر زبان فارسی نباشد خیلی از آداب و رسوم خود را نمیتوانیم منتقل کنیم.
عباسزاده از زبان بومی به عنوان بهترین زبان برای انتقال فرهنگ جامعه یاد کرد و افزود: زبان در بستر فرهنگ شکل میگیرد و از این رو این دو با هم مکمل هستند و خیلی اوقات همپوشانی دارند.
وی تاکید کرد: با توجه به اینکه زبان در بستر فرهنگ رشد میکند و پویا است باید روی آن سرمایهگذاری کرد.
مسئول واحد آفرینشهای هنری حوزه هنری خراسان رضوی با تاکید بر اینکه نباید زبان فارسی را محدود به یک روز کنیم اظهار کرد: باید مسئولان بالادست با اتخاذ تصمیمهای جدی، جایگاه و پویایی زبان را حفظ کنند.
عباسزاده تصریح کرد: زبان فارسی در طول تاریخ در دل حوادث و جنگهای مختلف از بین نرفته و اکنون نیز بر ما واجب است تا مثل پیشینیان از این زبان حفاظت و پاسداری کنیم.
وی با بیان اینکه زبان فارسی جزو معدود زبانهای زنده دنیا است، خاطرنشان کرد: هزاران سال است که با زبان فارسی صحبت میشود در حالی که بسیاری از زبانها تغییر کرده یا جایگزین شده است.
پدران و مادران ما فارسی زبانها قرنها در دورههای پر از خوف و خطر رنجهای بسیاری را تحمل کردهاند تا زبان و ادبیات فارسی را به عنوان یک میراث ماندگار برای ما به جا بگذارند و امروز کمترین رسالت و وظیفه هر کدام از ما ایرانیها در هر جایگاه و سطحی حفظ و نگهداری از این گوهر ارزشمند، یگانه و هویتساز است.