حالا باید ببینیم مخاطب چه می‌گوید

مهرداد صدقی، که کتاب خوان‌ها او را با آثاری نظیر «آب نبات هل دار» به خاطر می‌آورند، موفق شد در چهارمین دوره جشنواره «داستان حماسی» با رمان تازه اش، «لعبتکان»، مقام سوم را کسب کند. او در گفت وگویی کوتاه با ما از نقاط قوت و ضعف این جشنواره سخن گفته است.

امیدوارم این جشنواره به زودی به سطح بین المللی برسد‌

می‌دانم خیلی برای برگزاری این جشنواره زحمت کشیده شده؛ شرایط خاصی بود، اما با این حال برگزارش کردند. نکته دیگر پایداری آن است و اینکه به دوره چهارم رسیده. به قول خود داورها، آدم می‌آید رصد می‌کند تعداد و توجه شرکت کننده‌ها را؛ اینکه یک رشد کیفی و کمی داشته باشد نقطه قوتی است. علاوه بر این، اینکه این جشنواره داستان حماسی را در مشهد نهادینه کرده و مشهد شده است مرکز داستان حماسی، خود، نکته مثبت دیگری است. امیدوارم این جشنواره به زودی به سطح بین المللی برسد و افراد دیگر در کشور‌های دیگر که با همین رویکرد می‌نویسند و کارهایشان ترجمه می‌شود بتوانند در این جشنواره شرکت کنند. حتما هستند کسانی که در تاجیکستان و ازبکستان یا کشور‌های دیگر درباره «شاهنامه» فردوسی می‌نویسند.

کتاب‌ها باید هرچه زودتر به دست مخاطب برسد.

اما درباره شرایط اجرایی برنامه چیزی وجود دارد که باید به آن اشاره کنم: به نظر من، در برنامه اختتامیه، نباید افرادی را که مقام نمی‌آورند دعوت کنند، آن هم از راه دور و شهر‌های دیگر؛ می‌توانند، در زمان اعلام، بگویند که شما حائز رتبه نشده اید، اما می‌توانیم درخدمت شما باشیم. این سازوکار به اعتقاد من بهتر است تا به عده‌ای بگوییم از راه دور و با خانواده بیایند، اما دست خالی بازگردند. مسئله دیگر این است که نویسنده و جشنواره کارشان را کرده اند، اما این فرایند هنوز ابتر است، چون خود مخاطب هنوز ورود نکرده؛ یعنی کتاب‌ها باید زودتر چاپ شوند و به بازار بیایند تا بتوانند فروش بالایی داشته باشند، اثرگذار باشند و قسمت نهایی ماجرا اتفاق بیفتد. مجدد می‌گویم که می‌دانم برگزاری جشنواره و توالی آن سختی‌های زیادی دارد؛ این کار یک «خسته نباشید» بزرگ می‌طلبد؛ و چقدر خوب بود که اختتامیه جشنواره در کنار فردوسی بزرگ و اخوان بزرگ و شجریان بزرگ برگزار شد.