نگاهی به زندگی و آثار نجمه مولوی، نویسنده و منتقد داستان

نجمه مولوی، نویسنده، مدرس و منتقد داستان کوتاه مشهدی، در سن ۷۰ سالگی بر اثر بیماری دار فانی را وداع گفت. مولوی در میان داستان نویسان مشهد و کشور نامی شناخته شده است که نه تنها در حوزه داستان بلکه در زمینه رشته تحصیلی اش علوم تربیتی، آثار تلفیقی داستانی و روان شناسی تألیف کرده و همچنین مدیریت آموزشگاه‌های صنایع دستی و صنایع نساجی را هم بر عهده داشته است.

مولوی پیش از انقلاب در مجلاتی همچون اطلاعات کودک و نوجوان همکاری داشته، ولی به‌طور جدی از سال ۷۳ فعالیت‌های ادبی و از سال ۷۹ داستان‌نویسی را با نوشتن داستان‌های خیلی کوتاه آغاز کرد.

این داستان‌نویس فعال مشهدی اولین اثر خود را در سال ۱۳۸۵ و پس از ۶ سال کار کردن جدی، منتشر کرد و بعد از آن چهار کتاب داستان کوتاه به فاصله هر سه سال چاپ کرد. او در مجموع پنج کتاب در زمینه داستان کوتاه و چهار تألیف ادبیات و علوم تربیتی و همچنین پنج کتاب اشتراکی و گردآوری داستان، یک تألیف کودک و یک تألیف رمان دارد.

آثار نجمه مولوی

از او مجموعه داستان‌های «مرا در آغوش بگیر» (آهنگ قلم-۸۵)، «از تلفن کارتی زنگ می‌زنم» (آهنگ قلم-۸۸)، «بزرگ‌ترین آکواریوم دنیا» (دستور-۹۶) و آخرین اثرش، رمان «زالزالک‌های وحشی» (طنین قلم، ۱۴۰۰) منتشر شده است. مولوی در این اثر که آبان روانه بازار شد، سرنوشت زنی را روایت می‌کند که سرطان ریه دارد و همسرش جانباز شیمیایی است، اما همه وابستگی هایش را رها می‌کند و به سفری طولانی به شمال کشور می‌رود.

او رمانی به نام «روز‌های طلایی زن» را نیز منتشر کرد که به‌نوعی آخرین اثر و تنها اثر بلند داستانی او بود.