
به روان شهدای خدمت، به ویژه شهید جمهور گرانقدر
شهید جمهور
چون موج به هر کران تلاطم دارد
با جلوهٔ اخلاص تکلّم دارد
انگار که زنده است و بی تاب هنوز...
در سینهٔ خویش دردِ مردم دارد!
اما و اگر نبود در باور او
شد خادمِ مردم و خدا یاور او
بر قلهٔ افتخار، بس دیدنی است...
در قابِ شهید، لحظهٔ آخر او!
پیراستش از غیر و پر از نورش کرد
بر خدمتِ خالصانه مأمورش کرد
در هالهٔ مِه، عطرِ حرم داشت تنش
وقتی که خدا شهیدِ جمهورش کرد!
استاد مصطفی جلیلیان مصلحی، گروه فرهنگ و هنر بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی