از ثبت یک عکس تا تحقق یک آرزو

به گزارش واحد خبر روابط عمومی حوزه هنری خراسان رضوی، اولین عصرانه «عصر هنرمند» با حضور فرامرز عامل بردبار از عکاسان خبری مطرح و پیشکسوت خراسان و با  اجرای همکار جوانش حمید سلطان آبادیان در حوزه هنری خراسان رضوی برگزار شد. 
فرامرز عامل بردبار در این نشست ساده و صمیمی درباره چگونگی ورودش به عرصه عکاسی گفت: بنظرم تمایل داشتن به انجام کار هنری امری نسبتا ژنتیکی است و من هم در خانواده هنرمندی بزرگ شدم؛ پدرم خط بسیار خوشی داشت و خواهر و بردار بزرگترم نیز در عرصه نقاشی و خطاطی فعالیت داشتند. اولین عکس عمرم را از خواهرم عکس گرفتم با یک دور بین 110 کتابی که برادرم از دوستش امانت گرفته بود.در دوران کودکی در یک بستنی فروشی کار می‌کردم  یکبار صاحب‌کارم مرا برای آوردن غذایش به خانه‌اش فرستاد و در آنجا اتفاقی یک دوربین قدیمی دولنزی را گوشه منزلش دیدم. وقتی برگشتم از او خواستم به جای دستمزد عقب افتاده‌ام آن دوربین را به من بدهد و با وجود اینکه ارزش آن دوربین خیلی بیشتر از طلب من بود قبول کرد و من پس از آن عکسهای بسیاری را با آن دوربین ثبت کردم. 
وی افزود: هیچوقت به عکاسی به عنوان منبع درآمد نگاه نکردم. مدتی بعد کار سیم کشی و برق‌کشی ساختمان را انجام می‌دادم روزهایی که بیکار بودم برای اینکه پدرم فکرکند که همیشه سفارش کار دارم، میرفتم و عکاسی انجام میدادم. در سال 60  در انجمن سینمای جوان دوره یکساله فیلمسازی و عکاسی را گذراندم که بسیار برایم مفید بود.  
بردبار با بیان اینکه سختی‌های بسیاری برای کسب تجربه پشت سر گذاشته است، ادامه داد: دیپلم برق و کارشناسی عکاسی دارم. ابتدا دوست داشتم عکاسی را به عنوان یک کار جنبی دنبال کنم اما به مرور وارد کار حرفه‌ای عکاسی خبری شدم به روزنامه قدس پیوستم.  استاد چرم‌ساز اولین استاد عکاسی خبری من بود که کمک بسیاری برای ورودم به این عرصه کرد.  
این عکاس پیشکسوت تصریح کرد: در آن دوران ما با کوچکترین عکسی که می‌گرفتیم و در روزنامه منتشر می‌شد تاثیرش را می‌دیدیم و همین تاثیرگذاری حال انسان را خوب می‌کند.  به یاد دارم عکسی از دختری به نام زهرا در منطقه همت آباد گرفتم و با متنی مبنی بر اینکه این دختر آرزو دارد به دانشگاه برود اما به دلیل فقر خانوادگی این امکان برایش فراهم نیست، در روزنامه منتشر شد. مقدار کمکی از طرف مردم برای آن دختر جمع‌آوری شد که تا 20 سال دیگر می‌توانست ادامه تحصیل دهد و زندگی او و خانواده‌اش با انتشار همان عکس دگرگون شد.  
وی درباره یهترین عکس‌هایی که تاکنون گرفته است، گفت:  من سه بار برگزیده جایزه بهترین عکس خبری و 6-5 باز نامزد این جایزه شدم اما لذت‌بخش‌ترین عکس‌ها برایم آنهایی بوده که از محله‌های محروم گرفتم و پس از انتشار عکس، آن شکل برطرف شده یا در آن رابطه فرهنگ‌سازی شده است.  
بردبار خاطرنشان کرد: هزاران عکس طبیعت دارم که از آنها چندان راضی نیستیم شاید به طور اتفاقی عکس‌های طبیعت خوبی بگیرم اما از آن راضی نیستم چون دغدغه من نیست ولی اگر همین روز از میدان شهدا تا میدان توجید مشهد برای عکاسی بروم به جرئت می‌گویم که میتوانم 5 عکس خوب ثبت کنم چون سوژه‌های اجتماعی  نگاهم را به خود جذب می‌کنند. 
 این عکاس باسابقه خاطرنشان کرد: اکنون حدود ۳۲ سال است که در عرصه عکاسی فعالیت دارم و پیش از این تئاتر، فیلمسازی و... را  نیز تجربه کردم. قطعا اگر از نو شروع کنم دوباره هم به سراغ عکاسی می‌روم و تنها خط قرمزم در این مسیر اخلاق و خانواده‌ام است. من هنوز هم در حال یاگیری  کسب تجربه هستم به همین دلیل هم به سمت تدریس عکاسی رفتم تا مجبور شوم همواره به روز باشم و به هنرجویانم یاد بدهم و از آنان یاد بگیرم.